Τα χειρότερα έρχονται

Τα πρώην μεγάλα κόμματα προσπαθούν να μας πείσουν πως αθροίζουν το 40% και πως είναι ξανά ικανά για αυτοδυναμία. Στις κάλπες όμως το ποσοστό αυτό δεν πρέπει και δεν μπορεί να υπερβεί το διψήφιο 10% συνολικά και πάλι πολύ λέω.

Στον κάθε παραδοσιακό πολιτικό χώρο εμφανίζεται σαν όρθιος φαλλός και ένας τουλάχιστον εκπρόσωπος του δικού τους δήθεν πολιτικού ορθολογισμού.  

Υπάρχουν ή αναδύονται κόμματα διαμαρτυρίας και καλά και άλλα που παραμένουν μιας χρήσης ουσιαστικά. Κάτι σαν φορητό αφοδευτήριο που λένε?

Κέντρο δεξιά αριστερά έχουν γίνει όλα τα ίδια σκατά σε αυτή την κατάταξη. Ανάμεσά τους και οι αταξινόμητοι οι ανύπαρκτοι που επιβεβαιώνουν ουσιαστικά το α-καιρό διάβημα τους και τις κωλοντούμπες τους που λέμε εμείς οι μαλάκες ψηφοφόροι. 

Τα κόμματα και οι τελείες καθημερινά αυξάνουν την ταχύτητα φθοράς και της ανυπαρξίας τους. Αποσυντίθενται ενεργητικά και συντρίβονται δύσοσμα από την ανικανότητα των μαριονέτων δημιουργημάτων τους.

Ένας παιδικός σταθμός η κυβέρνηση όπου ο νηπιαγωγός κυνηγά τα άτακτα βρέφη βΟλευτές και υπουργούς για να σταματήσουν τις αταξία τους και να αποσύρουν τις ρουσφετολογικές τροπολογίες τους για τα ψηφαλάκια. Αδιόρθωτοι αμετανόητοι τυφλοί.

Σημερινά ληγμένα προϊόντα προς εναπόθεση στις πολιτικές χωματερές που ζουν με τον φόβο των διαρροών και των ποσοστών της εκλογής τους. Που μας απειλούν με σενάρια χρεοκοπίας και άλλων δεινών. Λες και όλοι εμείς οι άλλοι εκτός από αυτούς δεν έχουμε χρεοκοπήσει ήδη. 

Κάθονται λοιπόν τώρα οι τηλεμαϊντανοί και αποδίδουν τον αυτοέπαινο τους στο ποιος έβλαψε λιγότερο από όλους τη χώρα. Ποιος έφαγε από αυτούς τα λιγότερα δηλαδή. Αφού το να τα τρως είναι ο πρωταθλητισμός τους.

Πρωτοσέλιδα όπως αυτά [Εμβρόντητοι οι περαστικοί άκουσαν έναν πυροβολισμό πριν αυτοκτονήσει και είδαν τον συνταξιούχο φαρμακοποιό να σωριάζεται στην πλ. Συντάγματος!] τους αφήνουν αδιάφορους. Είναι άλλωστε αρκετό για αυτούς να εκφράσουν πάλι τις απόψεις τους για τις παράπλευρες απώλειες κάθε κρίσης και με κροκοδείλια δάκρυα τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου. Λες και όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε ζωντανοί δεν έχουμε χαθεί.   

Οι καταγγελίες όμως και το καθημερινό μας συχτίρι είναι σαν το νερό μπορεί να μας ξεδιψούν αλλά δεν μας χορταίνουν πια. Και αυτό γιατί ο κύκλος της καταστροφής που αυτοί οι ίδιοι με την ανικανότητα τους σχεδίασαν γυρίζει ακόμη. Και γυρίζει ακόμη γιατί η επανάσταση δεν αργεί. Και έχει βαφτεί με αίμα ήδη. Όχι μόνο με το σημερινό όχι μόνο με αυτό λίγα μέτρα από το προαύλιο των βΟλευτών μας.

Κάτι ήξεραν τα φιλαράκια σας και εσείς για τη συμφωνία παραχώρησης 400 αρμάτων μάχης Abrams και περίπου 700 τεθωρακισμένων που έκλεισε οριστικά από την Ουάσινγκτον. Ο πόλεμος όχι ρε δεν αργεί. Τα χειρότερα αλλά για εσάς αυτη τη φόρα έρχονται.